لیزر دندانپزشکی نه تنها وسیله ای چند کاره با کاربری آسان برای دندانپزشک برای حذف سایر هندپیس ها و ابزارهای معمول یک داندانپزشک می باشد، بلکه روشی برای درمان اساسی بیماری های دهان و دندان است.
لیزرهای دیود توانایی جذب در هموگلوبین و پیگمان ها(مالنین) را دارند.
شمار کروموفورها در بافت های بسیار ملتهب از جمله بیماری های آماسی لثه و پریودونتال زیاد است. بنابراین کاربرد طول موج های لیزر دیود در بافت هایی که غلظت کروموفورآنها بالاست، بسیار منطقی به نظر می رسد.
در بین این طول موج ها، دو طول موج980و1064 نانومتر از مزیت دیگری نیز برخوردار هستند و آن جذب بیشتر این طول موج ها در آب است که در برهمکنش لیزر-بافت می توانند اثر بیشتری داشته باشند. با این ویژگی ها، لیزرهای دیود خاصیت باکتری کشی و توانایی بند آوردن(انعقاد) خون را دارند. افزون بر جذب مناسب این طول موج ها توسط کروموفورهای بافتی، خصوصیات دیگر باریکه لیزری، از جمله مد تابش و چگالی انرژی در بر همکنش لیزر-بافت و پیامدهای بالینی آن مهم است.
